سوره ای که اگر بخوانید شهید از دنیا می روید


عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
به وبلاگ من خوش آمدید
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود



نظرتون درباره وبلاگ؟

کد ِکج شدَنِ تَصآویر

. . . . کد کج شدن . . . . . . . کد نمایش افراد انلاین . . .

جاوا اسكریپت

. . . کد نشاگر موس . .

کد بارش برگ های قرمز و زرد

. . . کد بارش برگ . . .
سوره ای که اگر بخوانید شهید از دنیا می روید
نویسنده : محمد ذوالقدر
تاریخ : چهار شنبه 18 تير 1393

از امام صادق(ع) نقل شده است، کسی که در شب سوره الرحمن را بخواند و بعد از هر (فبای آلاء ربکما تکذبان) بگوید « لابشیء من الائک رب الکذب ؛ پروردگارا هیچ یک از نعمت های تو را تکذیب نمی کنم، خداوند فرشته و ملکی را بر او موکل کند که اگر در اول شب خواند ، او را تا صبح محافظت نمایند واگر در هنگام صبح آن را خواند ، موکل نماید بر او فرشته ای که او را تا شب حفظ نماید.1 

امام صادق (ع) فرمودند: کسی که سوره الرحمن را با لبیک گفتن به ندای شکرانه الهی بخواند ، یعنی طبق دستور بالا، اگر در شب قرائت کرده و بمیرد شهید مرده است و اگر در روز بخواند و بمیرد در حکم شهید بوده و ثواب شهدا را می برد. 2

در این کلام، امام صادق (ع) به یک ارزش انسانی اشاره نموده و آن شهادت است . در دین مبین اسلام موارد گوناگونی است که اگر برای کسی توفیق نباشد ، جای گزینی برای آن ذکر شده است ؛ از جمله این موارد عالی ترین نوع مرگ، یعنی شهادت می باشد، که جایگزین آن ، تلاوت سوره الرحمن است. 

از امام صادق (ع) نقل شده که تلاوت سوره الرحمن را هرگز رها نکنید ؛ چرا که این سوره هرگز در قلب های منافقان استقرار ندارد . خدا، سوره الرحمن در قیامت را به صورت انسانی قرار دهد که زیباترین چهره و خوشبوترین رایحه را دارد ، پس در جایگاهی قرار می گیرد که به خداوند متعال نزدیک تر است . خداوند از سوره الرحمن سؤال می کند ، چه کسی در زندگی دنیا به محتوای تو قیام نموده و به تلاوت تو ادامه داد؟ پاسخ می دهد: خداوندا فلان کس و فلان کس که در این لحظه ، چهره این افراد نورانی و سپید می شود و خداوند به آنها می فرماید: اکنون هر که را می خواهید شفاعت کنید . اهل تلاوت الرحمن برای هیچ کس شفاعت نمی کنند مگر این که به آنها گفته می شود : وارد بهشت شوید و هر کجا می خواهید ساکن شوید .3

در این حدیث نورانی، به چند ارزش سوره الرحمن اشاره شده است که جای تأمل است ؛ 

1. سوره الرحمن، در دل های منافقان راه ندارد. یعنی اهل نفاق هرگز از آثار و خواص الرحمن بهره مند نمی شوند. 

2. با تلاوت سوره الرحمن، انسانیت انسان تحقق می یابد و انسان به حقیقت خود می رسد . انسان وقتی به حقیقت خود راه یافت، از همگان به خداوند متعال نزدیک تر است. بی گمان رسیدن به این مقام بلند ، در گرو رسیدن به حقایق الرحمن است. 

3. به برکت تلاوت و اقامه سوره الرحمن، قلب آدمی نورانی می شود. 

4. از رهگذر این سوره ، انسان به مقام شفاعت می رسد. 

امام صادق (ع) فرمودند: کسی که سوره الرحمن را با لبیک گفتن به ندای شکرانه الهی بخواند ، یعنی طبق دستور بالا، اگر در شب قرائت کرده و بمیرد شهید مرده است و اگر در روز بخواند و بمیرد در حکم شهید بوده و ثواب شهدا را می بردحضرت فاطمه زهرا (س) از رسول خدا (ص) روایت نموده که در قیامت، به قاریان سوره های حدید ، واقعه و الرحمن گفته شود که در بهشت فردوس ساکن شوید.4

ابی بن کلب می گوید: حضرت رسول (ص) می فرمودند: هر کس سوره الرحمن را قرائت کند، خداوند بر ناتوانی او ترحم نماید و او سپاس و شکر آن چه را که خداوند بر او انعام نموده ، به جا آورده است. 5

در جمع بندی مطالبی که بیان شد، برای تلاوت کننده سوره الرحمن هشت اثر بیان شده است که عبارتند از :

1) مصونیت بخش شبانه روزی اوست .

2) به مقام شهدا راه یابد و مرگش مرگ عادی نخواهد بود و مانند شهدا عند ربهم یرزقون خواهد بود .

3) به جایگاه حقیقی انسانیت می رسد . 

4) به اوج تقرب به سوی خدا می رسد. 

5) به مقام شفیعان راه پیدا می کند.

6) فردوس که بهشت خاص است ، نصیب او می گردد.

7) هرگز درخود ضعف وحقارت نمی بیند.

8) به مقام شاکران دست یابد که مقامی بس عظیم است. 

نکته ی آخری که باید عرض شود این است که ما باید به این نکته توجه کنیم که تمام مواردی که برای اجر و پاداش در برابر خواندن این سوره و سور دیگر ذکر می شود ، منوط به این است که آدمی رو به سوی حق حرکت کنند و از این آیات به عنوان ریسمانی در جهت الهی شدن مدد گیرند .

آنانی که وزر و بار فراوان اعم از گناه کبیره و حق الناس و ...را به دوش می کشند ، درابتدا باید خود را به آب توبه غسل داده و آن گاه با استعانت از این ریسمان های الهی به سوی حق و رستگاری گام بردارند 

 

 

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ الرَّحْمَنُ(الرحمن/1)
خداوند رحمان،
عَلَّمَ الْقُرْآنَ(الرحمن/2)
قرآن را تعليم فرمود،
خَلَقَ الْإِنْسَانَ(الرحمن/3)
انسان را آفريد،
عَلَّمَهُ الْبَيانَ(الرحمن/4)
و به او «بيان» را آموخت.
الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ(الرحمن/5)
خورشيد و ماه با حساب منظمي مي‌گردند،
وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يسْجُدَانِ(الرحمن/6)
و گياه و درخت براي او سجده مي‌کنند!
وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ(الرحمن/7)
و آسمان را برافراشت، و ميزان و قانون (در آن) گذاشت،
أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ(الرحمن/8)
تا در ميزان طغيان نکنيد (و از مسير عدالت منحرف نشويد)،
وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ(الرحمن/9)
و وزن را بر اساس عدل برپا داريد و ميزان را کم نگذاريد!
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ(الرحمن/10)
زمين را براي خلايق آفريد،
فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ(الرحمن/11)
که در آن ميوه‌ها و نخلهاي پرشکوفه است،
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيحَانُ(الرحمن/12)
و دانه‌هايي که همراه با ساقه و برگي است که بصورت کاه درمي‌آيد، و گياهان خوشبو!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/13)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را تکذيب مي‌کنيد (شما اي گروه جن و انس)؟!
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ(الرحمن/14)
انسان را از گل خشکيده‌اي همچون سفال آفريد،
وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ(الرحمن/15)
و جن را از شعله‌هاي مختلط و متحرک آتش خلق کرد!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/16)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
رَبُّ الْمَشْرِقَينِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَينِ(الرحمن/17)
او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/18)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
مَرَجَ الْبَحْرَينِ يلْتَقِيانِ(الرحمن/19)
دو درياي مختلف (شور و شيرين، گرم و سرد) را در کنار هم قرار داد، در حالي که با هم تماس دارند؛
بَينَهُمَا بَرْزَخٌ لَا يبْغِيانِ(الرحمن/20)
در ميان آن دو برزخي است که يکي بر ديگري غلبه نمي‌کند (و به هم نمي‌آميزند)!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/21)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
يخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ(الرحمن/22)
از آن دو، لؤلؤ و مرجان خارج مي‌شود.
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/23)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ(الرحمن/24)
و براي اوست کشتيهاي ساخته شده که در دريا به حرکت درمي‌آيند و همچون کوهي هستند!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/25)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
كُلُّ مَنْ عَلَيهَا فَانٍ(الرحمن/26)
همه کساني که روي آن [= زمين‌] هستند فاني مي‌شوند،
وَيبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ(الرحمن/27)
و تنها ذات ذوالجلال و گرامي پروردگارت باقي مي‌ماند!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/28)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
يسْأَلُهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ(الرحمن/29)
تمام کساني که در آسمانها و زمين هستند از او تقاضا مي‌کنند، و او هر روز در شأن و کاري است!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/30)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيهَ الثَّقَلَانِ(الرحمن/31)
بزودي به حساب شما مي‌پردازيم اي دو گروه انس و جن!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/32)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
يا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ(الرحمن/33)
اي گروه جن و انس! اگر مي‌توانيد از مرزهاي آسمانها و زمين بگذريد، پس بگذريد، ولي هرگز نمي‌توانيد، مگر با نيرويي (فوق العاده)!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/34)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
يرْسَلُ عَلَيكُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنْتَصِرَانِ(الرحمن/35)
شعله‌هايي از آتش بي‌دود، و دودهايي متراکم بر شما فرستاده مي‌شود؛ و نمي‌توانيد از کسي ياري بطلبيد!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/36)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ(الرحمن/37)
در آن هنگام که آسمان شکافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناکي رخ مي‌دهد که تاب تحمل آن را نخواهيد داشت)!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/38)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
فَيوْمَئِذٍ لَا يسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلَا جَانٌّ(الرحمن/39)
در آن روز هيچ کس از انس و جن از گناهش سؤال نمي‌شود (و همه چيز روشن است)!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/40)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
يعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ(الرحمن/41)
مجرمان از چهره‌هايشان شناخته مي‌شوند؛ و آنگاه آنها را از موهاي پيش سر، و پاهايشان مي‌گيرند (و به دوزخ مي‌افکنند)!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/42)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ(الرحمن/43)
اين همان دوزخي است که مجرمان آن را انکار مي‌کردند!
يطُوفُونَ بَينَهَا وَبَينَ حَمِيمٍ آنٍ(الرحمن/44)
امروز در ميان آن و آب سوزان در رفت و آمدند!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/45)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ(الرحمن/46)
و براي کسي که از مقام پروردگارش بترسد، دو باغ بهشتي است!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/47)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
ذَوَاتَا أَفْنَانٍ(الرحمن/48)
(آن دو باغ بهشتي) داراي انواع نعمتها و درختان پرطراوت است!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/49)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
فِيهِمَا عَينَانِ تَجْرِيانِ(الرحمن/50)
در آنها دو چشمه هميشه جاري است!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/51)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
فِيهِمَا مِنْ كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ(الرحمن/52)
در آن دو، از هر ميوه‌اي دو نوع وجود دارد (هر يک از ديگري بهتر)!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/53)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
مُتَّكِئِينَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَينِ دَانٍ(الرحمن/54)
اين در حالي است که آنها بر فرشهايي تکيه کرده‌اند با آسترهائي از ديبا و ابريشم، و ميوه‌هاي رسيده آن دو باغ بهشتي در دسترس است!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/55)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
فِيهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ يطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ(الرحمن/56)
در آن باغهاي بهشتي زناني هستند که جز به همسران خود عشق نمي‌ورزند؛ و هيچ انس و جن پيش از اينها با آنان تماس نگرفته است.
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/57)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
كَأَنَّهُنَّ الْياقُوتُ وَالْمَرْجَانُ(الرحمن/58)
آنها همچون ياقوت و مرجانند!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/59)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ(الرحمن/60)
آيا جزاي نيکي جز نيکي است؟!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/61)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ(الرحمن/62)
و پايين تر از آنها، دو باغ بهشتي ديگر است.
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/63)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
مُدْهَامَّتَانِ(الرحمن/64)
هر دو خرم و سرسبزند!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/65)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
فِيهِمَا عَينَانِ نَضَّاخَتَانِ(الرحمن/66)
در آنها دو چشمه جوشنده است!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/67)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ(الرحمن/68)
در آنها ميوه‌هاي فراوان و درخت خرما و انار است!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/69)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
فِيهِنَّ خَيرَاتٌ حِسَانٌ(الرحمن/70)
و در آن باغهاي بهشتي زناني نيکو خلق و زيبايند!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/71)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِي الْخِيامِ(الرحمن/72)
حورياني که در خيمه‌هاي بهشتي مستورند!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/73)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
لَمْ يطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ(الرحمن/74)
هيچ انس و جن پيش از ايشان با آنها تماس نگرفته (و دوشيزه‌اند)!
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/75)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
مُتَّكِئِينَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِي حِسَانٍ(الرحمن/76)
اين در حالي است که بهشتيان بر تختهايي تکيه زده‌اند که با بهترين و زيباترين پارچه‌هاي سبزرنگ پوشانده شده است.
فَبِأَي آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(الرحمن/77)
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟!
تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ(الرحمن/78)
پربرکت و زوال‌ناپذير است نام پروردگار صاحب جلال و بزرگوار تو!




:: برچسب‌ها: سوره ای که اگر بخوانید شهید از دنیا می روید , سوره الرحمن ,
|
امتیاز مطلب : 4
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
مطالب مرتبط با این پست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه:








تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان وبلاگ رسمی محمد ذوالقدر و آدرس mohammad1998new.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.






آمار مطالب

:: کل مطالب : 28
:: کل نظرات : 3

آمار کاربران

:: افراد آنلاین : 1
:: تعداد اعضا : 0

کاربران آنلاین


آمار بازدید

:: بازدید امروز : 1
:: باردید دیروز : 0
:: بازدید هفته : 4
:: بازدید ماه : 14
:: بازدید سال : 135
:: بازدید کلی : 31047

RSS

Powered By
loxblog.Com